top of page

Giz

  • Feza
  • 13 Şub 2023
  • 1 dakikada okunur

Güncelleme tarihi: 31 Mar


 Kalem tutmayalı oldu baya. Avuçlarım nasır tutmuş, en az ayaklarım kadar. Beton soğuğu yüreklerde yürüdük. Soğuk neyse de yakışmıyor sanki, nasırlı ellere kalem, kağıt, mürekkep.

Yerinde mi yüreğim ? Duyar da üzülür. Kan değildir çünkü, mürekkeptir işi.

Hikayeler birikti. Kalem saplamak gerek, göğsümüzün orta yerine. 

Tebessüm süslü ağıtlar gizli, ceketimin iç cebinde.

 
 
 

Comments


''şimdilik ölümüne kadar hayattasın

şimdilik, ölümüne kadar hayattasın.''

k.i.

Elçiye zeval olmasın, mail atalım biz sana.

Biz sizi ararız...

bottom of page