Çok korkuyorum kendimden.

soluna sağanak çizikler atılır. soluk-kesik bir fotoğraftır; albümlere konmayan, kuştur omzunda. koş-dur. kaldırımda ıslak, dudağında...

Derdi Cengiz abi. Ben o sırada yerleri süpürüyor olurdum. “Önceleri 3-4 arkadaşı vardı burada. Bir bir gitti hepsi. Bu da tek kalınca...

Demir atacaksın kör bir kayaya Ya yosun olacaksın bu hayatta Ya son olacaksın, yetmişlik, hayta Çarşaflanacak deniz Bakacaksın suretine...

Hayat nedir? Düşüncenin bakışla buluştuğu yerdir hayat. Neye bakar, neyi düşünürüz? Farklı olana, parlak olana bakarız. Aydınlık olan...

Eski bir dilde yazıyorum. Belki hiçbir zaman anlaşılmayacak. Ancak hissedilecek cümlelerim. Aziz dostum kağıt. Beni affet. Kimseyi...

Tebessüm süslü ağıtlar gizli.

”Siz şairler, yazarlar dert arıyorsunuz. Kafayı kırmışsınız. Uyuşturucu kullandığımda kendime küçük hedefler koyarım. İstemeden oluyor....

Tekelden son paramla bir kek aldım. Dışarı çıktım. Saat 12 küsür. Tekel’e girerken kenara bıraktığım yarım sigara sönmüş. Sigarayı elime...

Mesleğinde çok iyi bir gizli polisle tanıştım. Akşam vakitleriydi. Leyla’da oturuyordum. Tek kulağında beyaz kulaklık, hırkalı ve orta...

( Adisyon kalemiyle çizdim. Biraz dandik oldu.) Japon abi barın karşısındaki ofiste kalırdı. Ofis dediğime bakmayın. Moloz yığınları ile...

Düşünmekten başım ağrıyormuş. Geçenlerde fark ettim. Ancak bile isteye düşünmüyorum bir şeyleri. Kendiliğinden oluveriyor işte. O hala...

Ezan sesi yükselirken iki esmer Suriyeli çocuk anlam veremedikleri şu cümleyi duydu ; ” Kader bu, kaderin önüne geçecek yok.”  Esmer...

Yolculuklarımın birinde…. Yukarıyurtçu köy yolundan ilerlerken otostop çektim. Bir tırcı durdu. Açtım kapıyı bindim. Ayakkabılarını çıkar...

Salih abi dutlara, dutlar tezgahtar Ahmet’e, tezgahtarsa Salih abiye bakıyordu. Yarım kilo ‘ dedi.    Tezgahtar küreği dut kasasına...

Ben Zemestanlı,  Anlamam ağaçtan fakat kiraz ağacı altında, banktayım. Kurtuluşta ‘  Sırtımda palto, başımda şapka ve kravat. Vakitsiz...

Yorulmaktan yoruldum Biricik. Canımın istediği kadar değil cebimin yettiği kadar yaşadım. Terkedilmiş izmaritler tanıyor beni. Vakitsiz...

Çocukluğumun denizle buluştuğu yere, İstanbul’a geldim.  05/12/21  02:16 Bundan yıllar önce son durağa taşınmıştık. Tek odalı bir evdi....

Tren yolculuklarını severim. Zaman burada farklı işler. 15. dakikadan sonra restoran vagonuna geçer, kağıdımı kalemimi alır bir şeyler...

Sürekli aynı şeyi farklı biçimlerde yazıyor muyum diye endişeleniyorum. Kendimin biricik okuyucusu olarak canımı sıkıyor bu durum. Daha...